Eerste twee weken @ Curaçao!
Door: Debora
Blijf op de hoogte en volg Dorien en Debora
18 Februari 2016 | Curaçao, Willemstad
Blog nummer drie alweer! Zo snel gaat het dus ook met de tijd hier op Curaçao, die vlíegt! We zijn ondertussen alweer ruim twee weken hier en ook weer genoeg indrukken opgedaan die we kunnen delen in deze blog.
Laat ik beginnen bij het afstudeeronderzoek. Afgelopen week was het hier carnavalsvakantie dus was ook onze afstudeerbegeleidster vrij en hadden we dus geen afspraak op de school. We hebben afgelopen week veel aan ons plan van aanpak voor het onderzoek gewerkt en feedback verwerkt. Uiteindelijk is het plan van aanpak bijna klaar en zullen we na de laatste keer feedback ‘m dan eindelijk definitief inleveren.
Afgelopen maandag hadden we weer een afspraak met onze afstudeerbegeleidster op de school. We hebben eerst ongeveer een uur over Curaçao gepraat en ze vertelde ons allerlei interessante dingen over Curaçao waar we nog niets vanaf wisten. Ze vertelde over typisch eten van Curaçao, waar wij al wel wat dingen van hebben geproefd, maar nog lang niet alles. Ook vertelde ze over het oogstfeest, wat hier op 2e Paasdag zal worden gevierd. Het grappige hieraan is dat er dit jaar helemaal geen oogst is, maar dat er alsnog een feest zal worden gevierd. Ze vertelde dat er dit jaar geen oogst is, omdat het land te droog is. Sowieso wordt er op Curaçao heel weinig zelf verbouwd, eigenlijk wordt bijna alles geïmporteerd. Dit heeft te maken met het droge land en de hoge prijs van het water. Wel worden er hier bijvoorbeeld kleine paprika’s verbouwd.
Het oogstfeest is hét feest van Curaçao waar iedereen uit Curaçao aan mee doet. Er wordt dan een optocht gedaan door Curaçao met allerlei versieringen en mooie karren. Wij gaan daar dus zeker kijken! Het was ons opgevallen dat er in ons huis veel stof binnenkwam, we kunnen bijna wel elke dag vegen om dat tegen te gaan, maar wij dachten dat dat gewoon normaal was hier. Nu blijkt het dus dat het dus niet altijd zo is, maar dat het nu een periode zo is en dat het stof van de Saharawoestijn komt. Weer wat informatie rijker. Ook is de wind op dit moment steeds vrij krachtig, wat wij eigenlijk wel heel prettig vonden, omdat de warmte dan beter te doen is, maar ook dat schijnt tijdelijk te zijn. We hebben het nog over heel veel dingen van Curaçao met haar gehad, maar dan kan ik nog wel drie pagina’s volschrijven, dus ik zal het hier bij houden.
Verder zullen we volgende week beginnen met de interviews afnemen, dus dan gaat het echte onderzoek beginnen!
Aangezien onze afstudeerplek helemaal aan de andere kant van het eiland zit, combineren we de afspraken op de school vaak met de omgeving verkennen aan die kant van het eiland. Afgelopen maandag zijn we dus na het gesprek naar de Grote Knip geweest, dit is een van de meest bekende en meest mooie stranden van Curaçao, zo was het ons verteld. Nou, ik kan jullie verzekeren, het was práchtig! Nadat we hier waren geweest, zijn we nog naar de ‘flamingo area’ geweest. Dit is een gebied, met een soort meer waar veel flamingo’s leven. We hebben flamingo’s vanaf een verre afstand gezien, ze kwamen helaas niet dichterbij, maar alsnog was het leuk om te zien!
Afgelopen week zijn Dorien en ik voor het eerst onze was weg wezen brengen. We hebben namelijk geen eigen wasmachine, dus moeten het bij de wasserette brengen. Ook wassen we zelf wel met de hand, maar nu moesten we toch echt een keer naar de wasserette. Helaas was ook de wasserette prijzig, alles hier op Curaçao is eigenlijk best wel prijzig, behalve de benzine. We hebben nu twee keer getankt en de benzineprijs is hier echt niet hoog, dus dat is gelukkig een meevaller!
Oja, Dorien en ik hebben vorige week een volleybal gekocht (ik was heel blij dat Dorien ook van volleyballen houdt) dus wij volleyballen hier al lekker wat af!
Het verkeer op Curaçao. We hebben er al een keer iets over verteld, maar ik vind het toch leuk om weer even te vermelden. Dorien en ik zijn al helemaal gewend aan het verkeer en hebben ons in zoverre aangepast dat ook wij voor ons gevoel soms best wel asociaal rijden, maar dat is hier nu eenmaal nodig, anders kom je niet heel ver. De mensen hier houden van heel snel toeteren wanneer ze elkaar iets duidelijk willen maken, dus daar zijn we ook al aan gewend. We zijn benieuwd of het auto rijden in Nederland weer heel erg wennen zal zijn, maar dat duurt gelukkig nog een poosje.
Afgelopen weekend hebben Esther en Esther (de meiden die de eerste twee weken bij ons zouden verblijven) de sleutel van hun eigen appartement gekregen, dus zij zijn verhuisd naar het appartement schuin achter ons, op hetzelfde terrein. We eten nog steeds elke avond met z’n vieren en doen ’s avonds ook vaak dingen met z’n vieren, heel gezellig!
Nu hebben Dorien en ik dus beide onze eigen kamer. Dat was wel even wennen. We hebben beide de eerste nacht niet zo goed geslapen, we denken dat het komt omdat we ’s avonds niet meer zo lang hebben gekletst als dat we eerst deden toen we nog bij elkaar op de kamer sliepen, haha. Maar ook daar gaan we aan wennen.
Wat ook heel leuk is om te vermelden, is dat onze Wi-Fi eindelijk is gemaakt! Die deed het dus de eerste twee weken niet waardoor we op een openbaar netwerk moesten waar vooral mijn laptop niet goed mee kon verbinden, dus vaak kon ik niet heel snel verder wanneer we aan het afstudeeronderzoek zaten. Nu hebben we eindelijk goede Wi-Fi dus gaat dat ook beter!
Om de vier appartementen op dit terrein staat een hoog hek met allemaal prikkeldraad, nu is het gedeelte wat open kan stukgegaan (gelukkig niet door ons), dus op dit moment voelen we ons iets minder veilig, maar het wordt snel gemaakt is ons beloofd.
Gisteren zijn we naar de markt geweest. De markt zijn hier kraampjes die bij de haven geplaatst zijn waarachter de boten aanmeren. Deze boten komen allemaal uit Venezuela met groentes en fruit. Was heel leuk om te zien! Hier hebben we dan ook wat fruit gekocht. Hier zagen we dus ook de kleine paprika’s die hier worden verbouwd.
Nou, zo heb ik alweer een hoop verteld, terwijl er ook nog veeel meer is te vertellen, maar dat gaat gewoon niet allemaal passen. Wat nog wel een leuke afsluiter is, is dat Dorien en ik het nog steeds ontzettend naar onze zin hebben. Het is heel gaaf om te merken hoe een vriendschap door zo’n reis als deze heel hecht wordt! Het zorgt er ook voor dat we soms de tijd hélemaal vergeten doordat we zolang aan het kletsen zijn over vanalles en nog wat, maar hier op Curaçao doet men gelukkig toch niet zo moeilijk over de tijd, haha.
Zie foto’s voor wat beeldende indrukken van ons leven hier.
Nou, ik heb wel weer genoeg gekletst voor deze keer, groetjes vanuit het warme en mooie Curaçao!
Ayo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley